“Heb jij dat nieuwe 0.0 trappistenbier al geproefd?”

“Ja. En ik moet je zeggen: ik vond het echt heel aardig te drinken.”

Mijn gewaardeerde gesprekspartner laat een pauze vallen. Om dan te vervolgen:

“Maar je moet het natuurlijk niet vergelijken met een Belgisch dubbel, mét alcohol.”

Een pils vergelijk je ook niet met een tripel

Nu is mijn gesprekspartner op biergebied zeker niet de eerste de beste: een van de meest prominente ambassadeurs van het goede bier die ik Nederland ken. Met een open vizier, maar ook met een gearticuleerde mening over alle nieuwe trends en ontwikkelingen, die elkaar in de bierwereld razendsnel opvolgen. Zijn laatste, allicht terloops gedane opmerking triggert me. Natuurlijk moet je een alcoholvrij, donker trappistenbier niet vergelijken met een Belgisch dubbel met alcohol. Je vergelijkt als bierkenner pils toch ook niet met een tripel? Of een dry stout met een moddervette imperial stout?

Sinds ik me ben beginnen te verdiepen in de wereld van het alcoholvrije bier, valt me op hoeveel moeite bierdrinkers hebben om dit genre op de juiste merites te beoordelen: bierliefhebbers en -professionals. Door voortdurend wel die vergelijking te maken tussen bieren zonder alcohol en mét. En het daardoor voor zichzelf moeilijk maken om met plezier alcoholvrij bier te drinken.

Ga op zoek naar wat er wél is

Als je lol wilt beleven aan de geuren en smaken van alcoholvrij bier, zet dan alles over boord wat je weet (of denkt te weten) van bier. Dat is moeilijk, want je hebt onbewust in je hoofd allerlei verwachtingen over hoe bier hoort te zijn. Alcoholvrij bier mist een van de meest bepalende ingrediënten die maken dat bier wel of niet aan die verwachtingen voldoet: alcohol. Maar als je in een (alcoholvrij) bier op zoek gaat naar wat er wél is, dan gaat er in veel gevallen echt een wereld voor je open. Zingende geuren en smaken van intense, fruitige hop. Of fijne kruidige of nootachtige toetsen van mout. Soms liggen de smaken ook verrassend dicht bij elkaar: dat viel me op toen ik kennismaakte met het nieuwe Guinness 0.0.

Daarbij zit er in ‘alcoholvrij’ nog iets besloten: de vrijheid van een frisser gevoel in je systeem. Dat heeft ‘gewoon’ bier dan weer niet. Dat proef ik als liefhebber weliswaar op z’n tijd ook met veel genoegen en smaak, maar het vergt ook het nodige van mijn lichaam om de alcohol weer weg te werken. Met dikwijls het zware gevoel van vermoeidheid dat daarbij hoort. En wat ik mezelf ook best wil gunnen wanneer ik daar zin in heb. Bier zonder en met alcohol bestaan voor mij ‘gewoon’ naast elkaar: het een is niet de vervanger van het ander. Zoals gezegd: alles op z’n tijd.

Proeven en ontdekken

Plezier met alcoholvrij bier is weggelegd voor mensen met een lenige geest. Waarbij het natuurlijk uitmaakt tot welk type bierdrinker je behoort. Heeft bier voor jou vooral te maken met proeven en ontdekken? Of is bier in jouw beleving in de eerste plaats alcohol? In dat eerste geval acht ik de kans het grootst dat het je lukt vrienden te worden met alcoholvrij bier. Voor een ieder dit dat wil, heb ik helder advies: vergeet alles wat je wist over bier. En probeer met een open geest een alcoholvrij bier tegemoet te treden. Ga niet krampachtig op zoek naar wat er in dat bier toch niet is. Voor wie plezier wil hebben van 0.0 is dat een absolute no brainer.